مؤمنین مسلمان همواره از انجام اموری که وهن مذهب را در پی دارد منع شده‌اند. یکی از این امور که شاید عده‌ای از روی غفلت مرتکب آن می‌شوند مسئله دخیل بستن به ضریح، بستن نخ، قفل و تسبیح است.

دفتر آیت الله وحید خراسانی دخیل بستن را بدعت دانست و در ادامه یادآور شد: "باز کردن قفل برای مسئولین نگهداری اماکن متبرکه مستلزم مشقات بسیاری است. بهتر است به جای این کار نخ دل خود را به نخ دل حضرت دوست ببندند. انجام ندادن این کار بهتر است چرا که بدعت و خرافات محسوب می شود. اگر هزاران نفری که برای زیارت به این اماکن می روند هر کدام یک نخ را به ضریح ببندند بازکردن این نخ ها برای مسئولین حفظ و نگهداری اماکن متبرکه مستلزم مشقات بسیاری است".

دفتر آیت الله ناصر مکارم شیرازی در پاسخ به استفتائی که در این رابطه صورت گرفته آورده است: "این کار از خرافات است و از آن بپرهیزید".
دفتر آیت الله نوری همدانی نیز در پاسخ به استفتاء خبرنگار مهر در رابطه با دخیل بستن به ضریح اماکن متبرکه این اقدام را بدعت و حرام دانست.

نخ بستن به برخی مکانها مختص ایرانیها نیست
بستن نخ به شاخه های یک درخت، قفل زدن به نرده های اطراف اماکن مقدس و متبرکه یا بستن نخهای رنگی برای برآورده شدن حاجات و نیازهای فردی تنها مختص به پیروان یک دین یا مذهب خاص نیست بلکه این گونه اقدامات در میان پیروان مذاهب و ادیان بسیاری در سراسر دنیا متداول است و به رغم هشدارهای رهبران دینی بسیاری از افراد هنوز هم براساس باورهای شخصی بدون توجه به دیدگاه رهبران دینی این امر را تکرار می‌کنند.
در اسکاتلند درختی وجود دارد که شاخه ها و بدنه آن با صدها سکه پوشانده شده است، براساس باورهای شایع میان مردم محلی هرکدام از این سکه ها آرزویی را برآورده کرده اند. درختها و باورهایی از این دست در کشور بریتانیا به وفور مشاهده می شود.